Van Kongsberg naar Bergen
Op een dag stond ik in Bangkok in de kantoren van China Airlines om een ticket naar Japan te boeken. Elke maatschappij eist dat je een retourtje boekt (bewijzen aan de Japanse douane dat je het land terug gaat verlaten), maar ook dat je een vlucht uit Thailand boekt (anders krijg je weer problemen voor vertrek in Japan). Het is de voorbije weken allemaal een beetje gecompliceerder geworden hier. Op vraag van de Thais wordt er extra gecontroleerd in de Aziatische buurlanden, en buitenlanders die geen bewijs hebben voor aankomst in Thailand dat ze het land ook weer zullen verlaten geraken in de penarie. bDe wetgeving was altijd zo, maar nu wordt ze ook echt uitgevoerd. Duitsers zitten vast op de Filipijnen omdat ze een enkeltje naar Bangkok boekten, etc …
Ik heb hier allemaal geen zin in, en heb een vlucht naar Oslo geboekt. Een andere oude droom van me kan ik nu verwezenlijken, fietsen in Noorwegen & IJsland,
Ik land zaterdag 2 juni kort voor de middag op de luchthaven in Oslo.
Op 10 juni neem ik in Bergen de boot naar IJsland (aankomst 12 juni).
Zaterdag 2 juni – Dinsdag 5 juni 2007: Oslo – Geilo
Eindelijk de gelegenheid om een berichtje te plaatsen:
ik ben goed aangekomen in oslo,
op de luchthaven enkel peperdure mogelijkheid om met visakaart op internet te gaan, dus dat heb ik niet gedaan.
Van Oslo heb ik de trein genomen naar Kongsberg, ten zuidwesten van Oslo, om de drukte te mijden.
Een dure (1200 bef) maar goede beslissing.
Vanuit Kongsberg ben ik dezelfde dag nog een dertigtal km noordwaarts gefiets parrallel aan weg nr. 40.
Heel mooi.
En oh ja, het weer is schitterend, 26 graden.
Ik kampeerde in Felsberg of zoiets.
Dag 2 ben ik verder noordwaarts gefietst tot een tiental km voor Rodberg, gekampeerd langs een fjord. opnieuw heel mooi en schitterend weer.
Maandag heb ik in Rodberg in de sportwinkel een fleece en een paar handschoenen gekocht tegen de kou die komt.
Dan verder gefietst naar Geilo. Drie zware beklimmingen op het einde.
Onderweg kwam ik een Nederlander, Bertus tegen met wie ik samen op de camping ben gaan staan. Nu staat men fiets bij de fietsenmaker. Ik heb de voorbije dagen met de billen dicht gereden. Er is namelijk iets geraakt aan men achterwiel waardoor het van links naar rechts slaat, iets in de lagers denk ik. Ik moet ook op zoek naar een oplossing voor men kookvuur, de benzine spuit eruit aan de sluiting waar je de pomp op de fles draait, dus ik kan niet koken, geen thee, geen soepje, niets , het geld vliegt er dus door hier, zucht …..
Maar goed, het fietsen is super en het weer voorlopig ook.
De Rallarvegen, een off-road route die ik wilde fietsen is nog dicht wegens teveel sneeuw.
Schijnbaar waren ze verleden week hier in Geilo nog aan het langlaufen .
Hopelijk raakt de fiets in orde vandaag en kan ik nog een stukje westwaarts over weg 7 richting bergen.
Woensdag 6 juni – vrijdag 8 juni 2007: Geilo – voor Bergen
In de sportwinkel in Geilo is een fietstechnieker die men achterwiel kan repareren. Hij vertelt me later wat hij gedaan heeft maar ik snap er niets van. Ik knik natuurlijk bevestigend bij alles wat hij zegt.
Rond 24 uur rij ik het stadje uit. Ik wil nog graag een klein stukje fietsen vandaag. Ik rij naar het westen, recht de beroemde Hardangervida op, Europa’s grootste hoogvlakte. Naarmate ik verder het nationale park inrij en beetje bij beetje hoger de bergen inklim ligt er steeds meer sneeuw. Ik rij langs mooie meren, passeer het dorpje Ustoaset en rij langs weer een ander meer naar Haugastol. Hier begint de off-road route Rallarvegen, maar die is wegens de aanwezige sneeuw nog onberijdbaar. Een jongen in het dorpje raad me aan hier te kamperen, of door te rijden naar Eidfjord, aan de andere kant van het plateau. Op het plateau zelf zou nog teveel sneeuw liggen. We zien wel.
Ik klim het dorpje uit en nu wordt het echt spectaculair. Elke honderd meter stop ik voor een foto. Niet te doen hier, zo knap. Vaak rij ik tussen sneeuwmuren van 4 a 5 meter langs weerskanten van de baan. Dit is echt top.
Rond 19 uur begin ik wel te beseffen dat die jongen gelijk had, hier kan je niet kamperen. Ik fiets lekker door, steeds tussen de 1,100 en 1,250 meter hoog, nooit zwaar klimmen vandaag. Uiteindelijk daal ik af. Negen steile kilometers naar de beroemde Voringfossen. Watervallen van bijna 200 meter hoog. Negen van de twintig hoogste watervallen ter wereld zouden in Noorwegen liggen. En dit is het moment om ze te zien. Sinds deze week is de sneeuw serieus aan het smelten. Kolkende rivieren en dikke, vette watervallen.
Ik kom nog twee Spaanse Noren tegen die te voet van Oslo naar Bergen wandelen. In Geilo hebben ze een tweedehandse kindervoituur gekocht want hun rugzakken wogen te zwaar. Die duwen ze nu om beurten te bergen over:
Elke dag van 6.30 tot 23.00 uur.
Ik overnacht in Øvre _Eidfjord.
De volgende dag schiet ik weer niet op door alle foto-stops. Ze moesten Noorwegen verbieden, zo mooi is het…..
Ik fiets door het hypertoeristische Eidfjord waar twee cruiseschepen liggen. Ik vervolg mijn weg op eigen kracht via weg nr 13 langs het Eidfjord tot in Kinsarvik waar ik een overzetbootje neem over de Sørfjord naar Utne (28 Nok).
Vanuit Utne klim ik steil omhoog over weggetje 550, parallel aan de Hardangerfjord.
Het weer is tropisch warm, de omgeving adembenemend. Fjorden, hoge bergen, honderden watervallen.
Na dik 45 km zet ik men tent op in Lothe, langs het Fjord.
Even genieten.
Van Lothe fiets ik verder langs de Hardangerfjord naar Jondal. Hier neem ik de ferry naar Tørvikbygd (26 Nok), en fiets zuidwaars over de 49 richting Mundheim. Het landschap blijft top.
Ik kampeer wild in Skogseid.
Vandaag rij ik via Eikelandsosen en weggetje 552 naar Venjaneset Fusa waar ik opnieuw een overzet neem naar Hattvik (23 Nok).
Ik blijf geluk hebben met het weer. Soms loopt de temperatuur op tot 30 graden.
Ik ben nu in het mooie stadje Osøyro en fiets nog even verder tot 20 km voor Bergen.
Vrijdag 8 juni – zondag 10 juni 2007: Osøyro – Bergen
In Osøuro zie ik pijlen staan met een fietsroute naar Bergen. Wat een meevaller, ik had al schrik dat ik hier de grote weg op zou moeten. Het is wel heel even stevig klimmen (tot 17%), maar je bent wel weg van het verkeer. Indien je de pijlen niet vindt, fiets naar de bibliotheek en daar is het gewoon die steile helling verder omhoog.
Naast de bibliotheek is nog zo een soort bouwmarkt waar ik een grondzeil voor men tent koop. Dat zal wel van pas komen op die ondergrond in IJsland. En slechts 75 Bef, er zijn dus goedkope dingen in Noorwegen. Misschien omdat die plastic van hun eigen olie gemaakt wordt, wie zal het ook allemaal zeggen. Waarom vraagt een mens zich zoiets af ?
In het plaatsje Lyse, juist voorbij de ruïne van een cystersienzerabdij, vraag ik aan een man die zen garagepoort aan het afspuiten is of er toevallig geen camping in zicht is. Negatief zo blijkt. We blijven even sjouwelen en al snel stelt hij voor om men tent bij hem op de gazon op te zetten. Tsja, een mooi gazonnetje, uitzicht op de fjord en een eilandje met een heel speciaal huis van een beroemde vioolspeler van enkele eeuwen terug … het kan maar weer meezitten.
Aan het minuscuule haventje eet ik men boterhammetjes op en ga ik een koffietje en een cola drinken. Het is vrijdagmiddag en er arriveert een groepje met een boot. Blijkbaar een firma die er een middagje op uit is. Ze maken al snel een praatje met me en vinden het allemaal ongelooflijk, geweldig waar ik fietste. Een beetje genant op den duur.
Uiteindelijk word ik heel goed in de watten gelegd, krijg ik een lekker avondmaal, een voetbadje, een douche en slaap ik in een hele mooie kamer met satelliet-tv boven de garage. ‘s Ochtends volgt nog een heerlijk ontbijt.
Dan gaat het richting Bergen. Ik moet opschieten want om 15 uur gaan de winkels dicht en ik moet nog met men kookvuur naar de outdoorshop.
Nog een flinke heuvel over en dan is het verder afdalen over fietspaden Bergen in.
De stoof is in orde nu.
‘s Middags loopt het al vol zatte Noren in het park, en bedelende jongeren om sigaretten.
Vervelend.
In de vooravond, je moet op je klok kijken hier want het blijft maar licht, zak ik af naar de haven en de Brygen. De Brygen zijn wat scheve houten huizen, het handelsmerk van Bergen. Ik vind de stad wat overroepen. Je kan beter voor de natuur naar hier komen.
Aan de kade legt er juist een bootje aan met Belgische vlag. Ik raak aan de praat met de schipper en we blijven de hele avond wat sjouwelen en naar de zatte Noren kijken.
Toch iets waar ze niet voorbeeldig in zijn. Het is echt degoutant. Zogenaamd ‘deftige mensen’, of zo zagen ze er enkele uren eerder toch uit, ouderen, vrouwen, ze liggen allemaal zat in de straten. Ze pissen overal, mannen en vrouwen. Kotsen, bedelen, restjes bier dat ze vinden in weggeworpen blikjes samenkappen om toch weer een nieuwe slok, …. neen, dit is geen toffe kant van Noorwegen.
Tegen 4 uur rij ik naar de boot van Smyril-line. Nog even wat kleine problemen met men ticket maar alles raakt opgelost.
Met een uurtje vertraging (lag niet aan mij !) varen we uit tussen de vele eilandjes voor de kust.
En het weer …. dat blijft geweldig.
Bike-A-Way 