Galician Coast Loop

Text in English & in Flemish

I found a room in Santiago less than 50 meters from the cathedral, overlooking the front yard of the university building. And better still, I had a blanket of Britney Spears !
Before leaving the city, I had to fulfill three important tasks.
A new gas cassette for my stove, to the bike shop for a new tube and new handles and, above all, to buy toilet paper.
Toilet paper is a big problem for the camping bicycle traveler.
In the stores, the rolls are usually sold in packages of six, which I obviously can not carry. You occasionally have packages with only 2 rolls, but these are for such delicate asses that it becomes pretty expensive. In the past, you could steal a roll in a pub or so, but now they have these installations that prevent you from reaching the roll, or the roll is so big that you can’t carry it.
So obviously, I again ended up buying a six pack, throwing four rolls away..

Ik had een kamertje gevonden in Santiago op nog geen 50 meter van de kathedraal, met zicht op de voortuin van het universiteitsgebouw. En beter nog, ik had een dekentje van Britney Spears !
Voor men vertrek uit de stad diende ik nog drie belangrijke taken te vervullen.
Een nieuwe gascassette voor men kookvuur, naar de fietsenmaker voor een nieuwe binnenband en nieuwe handvaten en bovenal, toiletpapier kopen.
Toiletpapier is een groot probleem voor de kamperende fietsreiziger.
In de winkels worden de rollen meestal per zes verkocht, wat ik uiteraard niet kan meeslepen. Je hebt wel eens een pak met slechts 2 rollen, maar dat is dan voor zo’n delicate konten dat het onbetaalbaar wordt. Vroeger kon je nog wel eens een rol meejatten uit een café of zo maar daar hangen nu installaties die verhinderen dat je aan de rol kan, of de rol is zo groot, dat je er ook weer niets mee kan.
Het werd dus zes rollen kopen, en vier ervan wegsmijten.

I leave the city around noon time.
Santiago is not the end of the ride for those who follow the pilgrimage route. The real end is Cabo Finisterra (or ‘Fisterra’ in Gallego, the local language), 90 kilometers away. However, many pilgrims appear to arrive exhausted in Compostela, (judging some scenes near the cathedral), so it is quite quiet towards the coast.

Tegen het middaguur verlaat ik de stad.
Santiago is niet het einde van de rit voor zij die de pelgrimsroute volgen. Het échte einde is Cabo Finisterra (of ‘Fisterra’ in het Gallego, de lokale taal), 90 kilometer verderop. Vele pelgrims blijken echter uitgeput aan te komen in Compostela, as ik sommige scenes zag aan de kathedraal, dus het is vrij rustig richting de kust.

I camp around the halfway point in a field, reaching the village Fisterra on day 2.
Initially I wanted to go to the cape quickly and then cycle on and search for a camping place.
However, I’m called in one of the albergues, where the owner was just baking fresh bread. I decide to stay overnight.
Those albergues are actually not my thing. Sleeping in a dormitory with a bunge of snorers, farters and freaks who set their alarm clock at 6 o’clock to leave. (It’s my holiday. I want to wake up when I’m rested, not by some stuped alarm clock.)
Since Finisterra is the end point, I hope I do not have a burden of early risers.
In spite of using my ear plugs, I still have a bad night’s rest.
Nothing above my own tent pitched the wild !

Ik kampeer halverwege in het veld, en bereik op dag 2 het dorp Fisterra.
Aanvankelijk wilde ik snel naar de kaap en dan doorfietsen en een kampeerplaatsje zoeken.
Ik word echter binnen geroepen in één van de albergues, waar de eigenares juist vers brood aan het bakken is. Ik besluit hier te overnachten.
Die albergues zijn eigenlijk he-le-maal mijn ding niet. Slapen op een slaapzaal met een bende snurkers, schetenlaters en mafkegels die om 6 uur hun wekker zetten om weeral te vertrekken.
Aangezien Finisterra het eindpunt is, hoop ik alvast geen last te hebben van ‘early risers’.
Ondanks oorstoppen heb ik toch een slechte nachtrust.
Niks boven men eigen tentje in de vrije natuur !

It’s another small climb to the actual Cape.
After the compulsory photos, I move on.
Finisterra the end ?
No, there is also a route tfurther north towards Muxia. Unfortunately, this is a bit inland, so you’re missing the coast.

Het is nog een klein klimmetje vanuit het drop naar de eigenlijke Kaap.
Na de verplichte foto’s zet ik men weg verder.
Finisterra het einde ?
Neen, er loopt ook nog een route naar het noordelijker gelegen Muxia. Spijtig genoeg loopt deze een beetje landinwaarts

After Muxia, I leave the pilgrims and her trails behind me for a while. Here too, I was already twelve years ago, and I remember a fantastic, beautiful gravel road that runs along the coast, further north.
First towards the next lighthouse, Cabo Vilan, which has a much more end of the world feel than Finisterra.

Na Muxia laat ik de pelgrims en haar routes even achter me. Ook hier was ik twaalf jaar geleden al een keer, en ik herinner me een fantastisch mooi gravelweggetje dat vlak langs de kust, verder noordwaarts loopt.
Eerst richting de volgende vuurtoren, Cabo Vilan, welke veel meer een ‘end of the world’ gevoel heeft dan deze van Finisterra.

Then follows the gravel road towards Arou and Laxe.
The wind blows very hard in my face and is ice cold.
The next nights the tent will be frozen again each morning.
Somewhat south of La Coruna, I turn again inland, and return towards Santiago de Compostela.

Hierna volgt het gravelweggetje richting Arou en Laxe.
De wind blaast loeihard in men gezicht en is ijzig koud.
De volgende nachten zal de tent ’s ochtends telkens weer stijf bevroren zijn.
Iets ten zuiden van La Coruna draai ik opnieuw landinwaarts, richting Santiago de Compostela.

Galician Coast Loop:
Distance: 299 km
Average km per cycling day: 46 km
Altimeter: 6.182 m

Nights slept inside: 1
Nights slept outside: 5 (all wild camping)
Flat tires: 1

My gps track can be downloaded from Wikiloc